درمان ارتودنسی نقش مهمی در اصلاح نامرتبی، کجی و بی نظمی دندان ها دارد و روش مطمئنی برای دستیابی به لبخندی زیبا است. با این حال، لق شدن دندان یکی از عوارضی است که ممکن بیماران در طول درمان ارتودنسی تجربه کنند.
یافتن علت لق شدن دندان در طول ارتودنسی و همچنین گزینه های درمانی موجود و اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم و اطلاعات ارزشمندی را در اختیار شما قرار می دهیم.
در ادامه این مقاله در مورد عناوین زیر توضیحاتی ارائه می دهیم:
لق شدن دندان در طول درمان ارتودنسی یک اتفاق طبیعی است. چون روند درمان ارتودنسی شامل اعمال فشار ملایم بر روی دندان ها برای حرکت، جابه جایی و قرار گیری آن ها در موقعیت های مناسب است.
فشار ارتودنسی، سلول های استخوان های اطراف دندان را تحریک می کند و منجر به حرکت دندان ها و لق شدن جزئی آن ها می شود. اما اصلا جای نگرانی نیست چون این اتفاق باعث افتادن دندان نخواهد شد.

از طرفی عدم رعایت بهداشت و ایجاد عفونت در لثه و بیماری های لثه نیز می تواند در لق شدن دندان های ارتودنسی شده، تاثیر داشته باشد.
لق شدن دندان در طول ارتودنسی طبیعی است اما در صورتی که تحرک دندان بیش از حد باشد یا باعث ناراحتی شود، ارتودنتیست برای برطرف کردن این عارضه یا کاهش آن، می تواند موارد زیر را به کار ببرد:
ارتودنتیست می تواند با تنظیم سیم ها، براکت ها یا کش های ارتودنسی میزان نیروی وارد شده به دندان ها را کاهش دهد. این حالت به کاهش تحرک دندان شل و ناراحتی بیش از حد آن کمک می کند.

متخصص ارتودنسی در برخی موارد، به طور موقت برخی از اجزای ارتودنسی را برای کاهش فشار بر روی دندان های خاص یا برای تثبیت آن ها، بر می دارد. این کار باعث کاهش تحرک دندان لق شده و بهبودی آن می شود.
استفاده از دستگاه های تثبیت کننده، مانند دستگاه های انکوریج موقت (TAD) یا بلوک های بایت به تثبیت دندان های لق کمک می کند. این دستگاه ها پشتیبانی و ثبات بیشتری را در طول فرآیند درمان ارتودنسی فراهم می کنند.
مراجعه منظم بیمار به دندانپزشکی و معاینه دندان ها توسط متخصص ارتودنسی، برای نظارت بر پیشرفت حرکت دندان و اطمینان از اینکه تحرک دندان در محدوده مناسب خود قرار دارد، بسیار مهم است. ارتودنتیست در این جلسات وضعیت را ارزیابی می کند و هر گونه تنظیمات لازم را برای جلوگیری از عوارض بعدی انجام می دهد.
بیشتر بخوانید 👈 استفاده از دارو در درمان ارتودنسی
برای کاهش خطر لقی بیش از حد دندان و پیشگیری از بروز این عارضه باید اقدامات زیر را انجام داد:

رعایت بهداشت دهان و دندان برای حفظ سلامت دندان ها و لثه ها در طول درمان ارتودنسی ضروری است. حداقل دو بار در روز مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و دهانشویه آنتی باکتریال توصیه می شود. این کار به جلوگیری از بیماری لثه و ثبات دندان ها کمک می کند.
رعایت کردن دستورالعمل های ارتودنتیست، توسط بیمار، برای جلوگیری از لق شدن دندان در مدت زمان درمان ضروری است. استفاده از پلاک ها، بریس های ارتودنسی طبق دستور، رعایت محدودیت های غذایی، مراجعه منظم برای معاینه و تنظیمات منظم بریس ها از جمله توصیه های هستند که رعایت آن ها به بیمار این اطمینان را می دهد که نیروهای ارتودنسی، تحت کنترل است و خطر لقی و تحرک بیش از حد دندان را به حداقل می رساند.
غذاهای سفت و چسبنده می توانند فشار زیادی بر روی دندان ها و دستگاه های ارتودنسی وارد کنند و منجر به افزایش تحرک دندان و شل شدن آن شوند. باید از جویدن یخ، آبنبات های سفت، دانه های ذرت بو داده و مواد چسبنده مانند آدامس یا کارامل خودداری کرد. غذاهای نرم برای دندان هایی که ارتودنسی شده اند، مناسب تر است.

برای جلوگیری از لق شدن دندان در طول ارتودنسی بهتر است در هنگام ورزش از محافظ دندان استفاده کرد. این محافظ دندان به محافظت از دندانها و دستگاههای ارتودنسی در برابر آسیبهای احتمالی کمک می کند.
بیشتر بخوانید 👈 ورزش در طول ارتودنسی
بعد از اینکه دوره درمان کامل شد و دندان ها در جای اصلی خود تثبیت شد، دندان ها دوباره در جای خود سفت می شوند. مراحل سفت شدن دندان به ترتیب زیر است:
لق شدن دندان در دوره درمان ارتودنسی به دلیل نیروهای وارده به دندان ها در طول فرآیند مرتب کردن آن ها، یک اتفاق طبیعی است.
شما در طول ارتودنسی می توانید با رعایت اقدامات پیشگیرانه و رعایت بهداشت دهان و دندان، خطر لق شدن بیش از حد دندان را به حداقل برسانید و یک ارتودنسی موفق داشته باشید. به خاطر داشته باشید که برای مشاوره و پرسش و پاسخ در طول درمان، با ارتودنتیست خود مشورت کنید.
✍تمامی مطالب پیرامون ارتودنسی دندان را در سایت ژاله ایمپلنت دنبال کنید.
خیر، لق شدن دندان در درمان ارتودنسی موقتی و برگشت پذیر است. با درمان مناسب و رعایت دستورالعمل های ارتودنسی، پس از اتمام درمان، دندان ها ثبات خود بدست می آورند.
لق شدن موقت دندان بخشی طبیعی از فرآیند ارتودنسی است و نباید تاثیر قابل توجهی بر طول مدت درمان شما داشته باشد. متخصص ارتودنسی شما به دقت پیشرفت را زیر نظر خواهد داشت و در صورت نیاز، تنظیمات لازم را برای اطمینان از نتایج بهتر، طبق جدول زمانی، انجام خواهد داد.
لق شدن دندان معمولاً در طول درمان ارتودنسی ادامه دارد، هنگامی که درمان شما کامل شد و بریس ها یا الاینرها برداشته شدند، دندان ها تثبیت می شوند و حرکت طبیعی خود را به دست می آورند.